Όλα τα τρόφιμα  που έχουμε στα μοναστήρια,τουλάχιστον το 80%, προέρχονται από τους κήπους τους οποίους καλλιεργούμε εμείς οι ίδιοι. Ντομάτες, μελιτζάνες, καρπούζια, πεπόνια, πατάτες, κρεμμύδια, μαρούλια, όλα τα χορταρικά,  λάχανα, κουνουπίδια και ούτω καθεξής. Λίγα πράγματα αγοράζουμε απ΄ έξω. Μακαρόνια, κονσέρβες… Αυτά τα προμηθευόμαστε απ΄ έξω. Τα υπόλοιπα ότι είναι δυνατόν, και μπορεί να καλλιεργηθεί και να παραχθεί στο μοναστήρι και στους κήπους του μοναστηριού, γίνεται εκεί πέρα. Εκεί όμως, αυτούς τους κήπου,ς δεν τους καλλιεργούμε μονάχοι μας εμείς. Διακονητές είναι δυο τρεις πατέρες,  αλλά έχουν και κύριο βοηθό και προστάτη τον Άγιο Τρύφωνα. Λοιπόν, αυτός είναι ο βοηθός τους. Αυτός είναι ο προστάτης, αυτός είναι ο καθοδηγητής. Και αυτό δεν το λέμε, απλώς, για να το λέμε. Είναι ένα γεγονός. Έχουμε πάρα πολλές μαρτυρίες, πάρα πολλά θαύματα. Με τη θαυμαστή επέμβαση του Αγίου Τρύφωνος, λοιπόν, να βοηθάει και να συμπαραστέκεται στους αδελφούς, τους διακονητάς, τους κηπουρούς που πετυχαίνουν την καλλιέργεια όλων αυτών. Χωρίς τη βοήθεια του Αγίου Τρύφωνος δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Και τώρα και παλαιότερα έχουμε πολλές μαρτυρίες. Όλα  τα μοναστήρια έχουν λείψανα του Αγίου Τρύφωνος. Όλα τα μοναστήρια έχουν εξωκκλήσι, παρεκκλήσι, και κυρίως μέσα στους κήπους, προς τιμήν του Αγίου Τρύφωνος και τον γιορτάζουν πανηγυρικά. Τον τιμούν με μεγάλες καμπάνες, όπως λέμε στο Άγιον Όρος, με δοξολογία, με κατάλυση οίνου και ελαίου. Όχι ιχθύος, αν τύχει Τετάρτη, δεν τρώμε ψάρι, μόνο οίνο και λάδι. Και έχουμε πολλές μαρτυρίες, όταν κάποιο πρόβλημα υπάρχει στον κήπο από κάποια ασθένεια, από κάποια επίθεση, από κάποια έντομα, από ακρίδες και ούτω καθεξής. Οι πατέρες έπαιρναν και παίρνουν το λείψανο του Αγίου. Κάνουν μια λιτανεία μέσα στον κήπο, κάνουν τον αγιασμό διαβάζοντας τις ευχές. Τον μικρό αγιασμό διαβάζοντας τις ευχές του Αγίου Τρύφωνος, ραντίζουν με αυτόν τον αγιασμό. Και το πρόβλημα κατευθείαν εξαλείφεται και αντιμετωπίζεται.  

Η Παναγία Γερόντισσα, η οποία φυλάσσεται στο δικό μας μοναστήρι, έχει πάρει την ονομασία Γερόντισσα από ένα θαύμα, το οποίο συνδέθηκε με το πρόσωπο του τότε γέροντα του ηγούμενου, ο οποίος είχε καταλάβει το τέλος του και ήθελε να επισπεύσει ο εφημέριος τη Θεία Λειτουργία, για να κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων. Να μην φύγει χωρίς να κοινωνήσει του σώματος και του αίματος του Χριστού. Ο εφημέριος όμως, καθυστερούσε. Πήγαινε με αργό ρυθμό, με μια διάθεση όχι υπακοής προς τον γέροντα, ενώ τον είχε παρακαλέσει να επισπεύσει τη Θεία Λειτουργία. Κι έτσι αναγκάστηκε η ίδια η Παναγία να επέμβει και φώναξε προς τον εφημέριο και του λέει να συντομεύσει τη Θεία Λειτουργία, για να προλάβει να κοινωνήσει ο γέροντας. Και έτσι έγινε. Συντόμευσε τη Θεία Λειτουργία. Έτσι ακούγεται η φωνή της Γερόντισσας, η οποία φυλάσσεται πίσω από την Αγία Τράπεζα. Και πράγματι κοινώνησε και κοιμήθηκε, εν συνεχεία, ο Γέροντας και έτσι συνδέθηκε με τον Γέροντα.

Έκτοτε έχουν γίνει πάρα πολλά θαύματα πέρα από αυτό το θαύμα, από την Παναγία τη Γερόντισσα. Όταν σε μια εποχή γύρω στο 1700, το μοναστήρι είχε ξεμείνει από λάδι και μάλιστα η στέρηση ήταν τόσο μεγάλη που δεν είχαν ούτε για ν΄ανάψουντα καντήλια,ι η υπομονή των πατέρων είχε εξαντληθεί τόσο, που άρχισαν να φεύγουν από το μοναστήρι. Ο ηγούμενος εκείνης της εποχής, ο οποίος ήταν ενάρετος άνθρωπος, τους παρότρυνε να έχουν υπομονή και “η Παναγία δεν θα μας εγκαταλείψει¨, τους έλεγε. Και πράγματι η Παναγία δεν διέψευσε αυτή την πίστη και την ελπίδα του ηγουμένου. Αλλά ένα πρωινό που πήγε ο υπεύθυνος Διακονητής και Δοχειάρης, όπως τον ονομάζουνστο όρος¨, ή ο Οικονόμος, περνώντας έξω από το δοχειό -το δοχειό είναι ο χώρος όπου φυλάσσονταν τα λάδια και διάφορα άλλα τρόφιμα- είδε από την πόρτα να τρέχει λάδι και απόρρησε. Λέει “λάδι δεν υπάρχει στο μοναστήρι ούτε για τα καντήλια και λάδι να τρέχει στην αυλή; Τι συμβαίνει;” Άνοιξε λοιπόν, μαζί με τον ηγούμενο. Μπήκαν μέσα στο δοχειό και είδαν ένα από τα πιθάρια, το οποίο σώζεται μέχρι σήμερα, να βράζει κυριολεκτικά το λάδι και να χύνεται έξω από αυτό. Και από εκεί, έξω στην αυλή που το ειδαν, που το είδε ο οικονόμος. Πήραν από αυτό το λάδι καθώς έβραζε, καθώς χύνονταν λοιπόν, και γέμισαν όλα τα άδεια πιθάρια της Μονής και μόλις γέμισαν τα πιθάρια της Μονής, σταμάτησε να αναβλύζει και εκείνο λάδι. Και φυσικά, αυτό ήταν μια επέμβαση της Παναγίας της Γερόντισσας, γιατί ακριβώς πάνω από αυτό το συγκεκριμένο πιθάρι υπήρχε η εικόνα της Παναγίας της Γερόντισσας. Ένα αντίγραφο της Παναγίας της Γερόντισσας.

‘Εχει βέβαια, και μια δεύτερη ονομασία αυτή της “Ελαιοβρύτισσας της Γερόντισσας”, γιατί έκανε αυτό το θαύμα με το λάδι. Από εκεί. Μετά από αυτό το θαύμα έχουμε πάρα πολλά περιστατικά με λάδι, με την επέμβασή της. Θαυμαστή επέμβαση της Παναγίας. όταν το 1945 κάποιος είχε φορτώσει λάδια για να καλύψει από κάτω όπλα, που μετέφερε για τον πόλεμο. Έχασε τον προσανατολισμό του. Η θάλασσα τον οδήγησε και τον έβγαλε στο λιμάνι της Μονής. Εκείνη την περίοδο το μοναστήρι δεν είχε καθόλου λάδι. Μάλιστα την παραμονή αναφέρεται, πως ο οικονόμος ανέφερε στον ηγούμενο, “λάδι δεν υπάρχει”. “Αύριο είναι η 1η του μηνός που πρέπει να δώσουμε την κουμπάνια στους πατέρες”. Επειδή ήταν ιδιόρρυθμο το μοναστήρι, έδιναν από ένα μπουκαλάκι λάδι, για να πορεύεται ο καθένας όλο τον μήνα, μαζί με άλλα πράγματα που έδιναν. Ήταν μια τέτοια τάξη στο ίδιορρυθμο μοναστηρι. Το τότε ιδιόρρυθμο μοναστήρι, και του λέει ο προηγούμενος  “καλά εσύ ετοίμασε την κατάσταση εκεί πέρα  στο δοχειό, να δώσουμε στους πατέρες λάδι “Μα” λέει: “δεν έχουμε”. Εσύ όμως ετοίμασε να τα έχεις όλα καθαρά, να έχεις τα μπουκάλια και αυτά όλα να τα ετοιμάσεις. Και πράγματι έτσι έκανε, υπακοή. Την άλλη μέρα, το πρωί – πρωί βλέπουν λοιπόν, έρχεται ένας καπετάνιος από ένα καράβι  κάτω. Προσεγγίζει κάτω στο λιμάνι και φώναζε στους πατέρες. “Έχουμε λάδι μήπως θέλετε να σας το δώσουμε;” Και πράγματι το πήραν το λαδι και του λένε: “καλά πώς ήρθατε, πώς μας φέρατε αυτό το λαδι;” Και λένε αυτό κι αυτό συνέβη. “Χάσαμε τον δρόμο, χωρίς να καταλάβουμε. Το καράβι μόνο του ήρθε και προσέγγισε εδώ. Προσπαθήσαμε να φύγουμε και δεν μπορέσαμε να φύγουμε από εδώ πέρα και καταλάβαμε ότι μάλλον είναι θέλημα Θεού το λάδι να το αφήσουμε εδώ σε εσάς.” Και έτσι το άφησαν!

Και πάρα πολλά άλλα Θαύματα!